دوست...

یک دوست معمولی هیچگاه نمی‌تواند گریه تو را ببیند.

یک دوست واقعی شانه‌هایش از گریه تو تر می‌شود.

 

دوست معمولی اسم کوچک والدین تو را نمی‌داند.

دوست واقعی شاید تلفن آنها را جایی داشته باشد.

 

دوست معمولی یک جعبه شکلات برای مهمانی تو می‌آورد.

دوست واقعی زودتر به کمک تو می‌آید و تا دیر وقت برای تمیز کردن می‌ماند.

دوست معمولی از دیر تماس گرفتن تو دلگیر و ناراحت می‌شود.

دوست واقعی می‌پرسد چرا نتوانستی زودتر تماس بگیری.

 

دوست معمولی دوست دارد به مشکلات تو گوش دهد.

دوست واقعی سعی در حل آن دارد.

 

یک دوست معمولی مثل یک مهمان عمل می‌کند و منتظر می‌ماند تا از او پذیرایی شود.

یک دوست واقعی به سوی یخچال رفته و از خود پذیرایی می‌کند.

 

دوست معمولی می‌پندارد که دوستی شما بعد از یک مرافعه تمام می‌شود.

دوست واقعی می‌داند که بعد از یک مرافعه دوستی شما محکم‌تر می‌شود.

 

دوست واقعی کسی است که وقتی همه تو را ترک کرده‌اند با تو می‌ماند