شب آخر

رفتنت را ديدم

تو به من خنديدي

آتش برق نگاهت دل من آتش زد

و مرا در پس يک بغض غريب

در ميان برهوتي تاريک

پشت يک خاطره سرد و تهي

با دلي سنگ رهايم کردي

و تو بي آنکه نگاهي بکني به دل خسته و آزرده من

رفتنت را ديدم

تا به آنجا که نگاهم سو داشت

و تو در آخر اين قصه تلخ محو شدي

باورم نيست که ديگر رفتي

اشک من بدرقه راهت باد

                      

خداحافظ

 

خداحافظ همین حالا، همین حالا که من تنهام

خداحافظ به شرطی که، بفهمی تر شده چشمام

خداحافظ کمی غمگین، به یاد اون همه تردید
به یاد آسمونی که، منو از چشم تو میدید؛

اگه گفتم خداحافظ، نه اینکه رفتنت ساده ست
نه اینکه میشه باور کرد، دوباره آخر جاده ست؛

خداحافظ واسه اینکه، نبندی دل به رویاها
بدونی با تو و بی تو، همینه رسم این دنیا